Maak je je zorgen over jouw angstige kind? Je bent niet alleen!

 

Herken je deze signalen?

 

Je kind:

• klampt zich vaak aan je vast, huilt of wordt boos als je het achterlaat;

• is erg verlegen;

• piekert veel en maakt zich gauw zorgen:

• ziet erg op tegen bepaalde situaties;

• vermijdt situaties of plaatsen waarin het eerder angstig was;

• heeft regelmatig buikpijn en/of hoofdpijn;

• heeft last van stress en kan tijdens stress situaties in paniek raken en kan dan (heftig) emotioneel reageren;

• komt vaak moeilijk in slaap.

 

Angst is een normale reactie op een gevaarlijke of stressvolle situatie. Het wordt een probleem wanneer het op onverwachte momenten verschijnt en zich bijzonder stevig aan je vasthoudt. Wanneer angst in volle gang is, voelt het verschrikkelijk. Behalve dat het van invloed is op hoe kinderen zich voelen, kan angst ook nog een effect hebben op hun denken. Ze maken de angst of het gevaar waarover ze zich zorgen veel groter dan dat het in werkelijkheid is. Als ze alleen al aan de situatie denken kunnen ze zich ongerust en gespannen voelen.

 

Veel angsten zijn normaal. Bij elke leeftijd horen veelvoorkomende angsten. Zo weet een kleuter bijvoorbeeld vaak het verschil niet tussen werkelijkheid en fantasie en dat kan hem bang maken. En voor een kind dat in de laatste klassen van de basisschool zit kunnen bijvoorbeeld de gedachte aan doodgaan of gepest worden zorgen voor slapeloze nachten. Adolescenten houden zich meer bezig met acceptatie binnen de vriendenkring en zijn bijvoorbeeld bang voor afwijzing in sociale contacten.

 

Angst hoort bij de ontwikkeling van ieder kind. Door angsten te ervaren leren kinderen te leven met het gegeven dat ze bang kunnen zijn. In de loop der tijd leren zij de angsten op waarde te schatten waardoor zij het ontgroeien. En ieder kind is dus wel eens bang. Sommige kinderen reageren echter sneller of intenser op situaties die ze bedreigend vinden, of vinden het moeilijker om hun angstige gevoelens onder controle te krijgen.

 

Dit geldt zeker voor hooggevoelige kinderen, die alles veel intenser beleven. Hooggevoelige kinderen vangen subtielere signalen op, ook die van zichzelf. Ze zijn zich dus bewuster van hun angstgevoelens, er is minder angst nodig om hen ervan bewust te maken dat ze zich bang voelen. Daarbij pikken ze gemakkelijker (subtiele) afwijzende signalen uit hun omgeving op. Omdat ze zich meer van hun eigen angstgevoelens en van afwijzende signalen van buitenaf bewust zijn, zullen ze eerder hun gedrag erop afstemmen. En daarmee zijn ze vatbaarder om angstig te worden.

 

Angstig gedrag komt dus veel voor bij kinderen, vooral als ze nieuwe situaties en ervaringen tegenkomen. De meeste kinderen leren omgaan met verschillende angsten en zorgen. Kinderen kunnen echter extra ondersteuning nodig hebben wanneer:

• ze zich vaker en intenser angstig voelen dan andere kinderen van een vergelijkbare leeftijd;

• angst hen tegenhoudt om deel te nemen aan activiteiten op school of in de buurt;

• angst hun vermogen verstoort om dingen te doen die andere kinderen van hun leeftijd kunnen doen;

• hun angsten en zorgen niet in verhouding lijken te staan tot de problemen in hun leven.

 

Angst bij kinderen kan bijzonder verwarrend zijn, niet alleen voor het kind wat angstig is, maar ook voor de volwassenen die om hen geven.

 

Tips voor thuis

 

• Neem de angst van je kind serieus terwijl je zelf rustig blijft. Je kunt benoemen wat je ziet gebeuren; ‘ik zie dat je bang bent’. Praat erover en laat je kind zelf oplossingen bedenken voor de situaties waar het tegenop ziet. Kinderen leren ook veel van voorbeelden wat ze om zich heen zien. Je kunt daar als ouder bewust mee omgaan door ze te laten zien wat jij doet als jij je zo voelt.

 

• Probeer er niet in mee te gaan als je kind een situatie wil ontlopen. Moedig je kind juist aan om toch de dingen te doen waar het tegenop ziet. Zachte druk is oké, maar forceer je kind niet bij paniek.

 

• Vaak, als kinderen bang zijn om iets aan te gaan, zie je dat de stap eigenlijk te groot is. Help je kind stap voor stap zich over de angsten heen te zetten. Kijk hoe je de situatie kleiner kunt maken. Deel het op in een aantal kleine stapjes. En als één stapje gelukt is, benoem dat, daar groeit je kind van! Als je kind bijvoorbeeld ’s avonds bang is om alleen op z’n kamertje te slapen, kijk wat je kunt doen om je kind dit toch aan te laten gaan. Misschien kun je er in het begin nog even bijblijven, een nachtlampje, de deur op een kier? En dan telkens wat korter blijven, het lampje wat verder weg of de kier kleiner. Je kunt ook echt ‘oefenen’ hoe snel mama of papa weer bij je kan zijn als je kind roept. Alles kan eigenlijk, zolang je maar niet je kind helemaal gaat weghouden uit die ‘moeilijke’ situatie door het bij jullie in bed te nemen.

 

`

Hallo, Ik ben Jay Ras-Sytsma. Meidencoach voor hooggevoelige kinderen, waarbij ik me gespecialiseerd heb in het angstige kind. Ook uit eigen ervaring weet ik dat het begeleiden van een (hooggevoelig) angstig kind hoge eisen aan je stelt als ouder en dat het lang niet altijd gemakkelijk is. Maar er is goed nieuws! Kinderen kunnen geweldige dingen doen met de juiste informatie. Heel graag deel ik mijn kennis en ervaring om kinderen en ouders weer op weg te helpen meer van het leven te kunnen genieten! Als jij je kind herkent in bovenstaand verhaal, klik op onderstaande email knop om een gesprek met mij aan te vragen. Ik nodig je van harte uit om contact met mij op te nemen zodat we kunnen kijken naar de mogelijkheden die er zijn! Tevens kun je je ook aanmelden voor mijn Facebook pagina 'angstige kinderen'. Klik hiervoor op onderstaande Facebook logo.